31. janúar 2010.
Vísa vikunnar er að þessu sinni reyndar heilt ljóð. Dag nokkurn fyrir um það bil tveimur árum, varð ljóðið til, á leið vestur akandi á misjöfnum vegum sem oftar. Þá voru sem oftar uppi þær hugmyndir hjá ráðamönnum landsins að skera niður fé til vegamála, annað hvort vegna góðæris og þenslu eða vegna samdráttar í efnahagslífinu í kjölfar niðurskurðar á þorskafla. Ekki er gott að muna hvort heldur er, en það kemur út á eitt fyrir Vestfirðinga og vondu vegina þar.
Það er betri helmingurinn, Elsa B. Friðfinnsdóttir, sem raðaði ljóðinu saman í bílnum og hvetur Vestfirðinga til dáða þrátt fyrir misvitra ráðamenn:
Bíta í skjaldarrendur
berjast með orðsins sverði
bugast eigi.
Fjallið mitt fagra yfir
fara viljum við allir
feykjast eigi.
Ráð undir rifi hverju
ráðamenn vilja hafa
reynast eigi.
Vegagerð alla í vestri
vilja niður skera
varast eigi.
Djúpmanna dug og elju
draumar um leiðir greiðar
daprast eigi.
Athugasemdir