Síðastliðinn föstudag kom það skýrt fram í Spegli Ríkisútvarpsins hjá Eiríki Svavarsyni, talsmanni Indefence, að samtökin gera ekki ágreining um þá niðurstöðu að Íslendingum beri að ábyrgjast innstæður á Icesave reikningum í Landsbankanum. Samtökin telja einnig að greiða beri lágmarkstryggingu. Þar með eru Indefence samstíga stjórnvöldum. Eftir stendur aðeins ágreiningur um kjörin á því láni sem Íslendingar þurfa að taka, fyrst og fremst um vextina.
Eftir heils árs hörðustu deilur í manna minnum um nokkurt mál kemur í ljós að aðeins er deilt um vaxtakjör. Bretar tóku lán til þess að greiða innstæðueigendum og endurlána Íslendingum með föstum 5,5% vöxtum óverðtryggt. Mismunurinn er liðlega 1%. Betri lánakjör bjóðast ekki annars staðar. Deilan stendur þá fyrst og fremst um þennan vaxtamun, eitt prósent. Samtökin söfnuðu undirskriftum tugaþúsunda kjósenda og kröfðust þjóðaratkvæðagreiðslu út af einu prósenti.
porno izle
sikis
porno izle
sikis
porno izle
sikis
porno izle
sikis
erotik
porno izle
porno izle
sikis
porno izle
sikis
porno izle
porno izle
porno izle
porno izle
porno izle
sikis izle
porno izle
porno film
seks hikayeleri
sex hikayeleri
evden eve nakliyat
evden eve nakliyat
farmwille hileleri
metin2 hileleri
counter strike hileleri
metin2 multi hileleri
knight online hileleri
Icesave innstæðurnar voru um 1250 milljarðar króna. Ríkið ábyrgist einungis um 52% af þeirri fjárhæð. Eignir þrotabús Landsbankans munu duga fyrir um 90% af þeirri upphæð. Niðurstaðan verður þá, ef það gengur eftir, að um 75 milljarðar króna falla á ríkið. Vextir af þessari skuld geta orðið umtalsverð fjárhæð. Rétt eins og af 300 milljarða króna tapi Seðlabankans sem ætla má að beri um 9% vexti.
Líklega mun stjórnarandstaðan á Alþingi styðja afstöðu Indefence. Valið í þjóðaratkvæðagreiðslunni er þá um þessa kosti: samþykkja samninginn með þeim möguleika að geta síðar leitað eftir betri lánakjörum eða fella hann og hafa engan samning og ekkert í hendi. Kannski árum saman. Það ástand mun kosta skattgreiðendur gríðarlegar fjárhæðir. Það ber að horfa til þjóðarhags fremur en flokkshags og varast að gera illt verra.
Athugasemdir